“Southern Roots & Blues uit Frutingen…”

Als de roots & blues uit Frutingen (een gemeente in het Zwitserse kanton Bern) komen, is de kans heel groot dat je de nu 46-jarige Stephan Imobersteg -aka Steve Hophead- ontmoet. Als zanger/gitarist en songwriter is hij de frontman van een vijfkoppige band, die met een titelloos debuut album, vooral door de foto op de hoes, snel onze aandacht trok.  

De foto (Reto Camenisch) op het debuut album van Steve Hophead valt op door: een grijze, donkere hemel die een levenloze, verlaten bergachtige omgeving overspant. Het donkere beeld verwijst naar de levenloosheid van de Crossroads in de Mississippi Delta, die Robert Johnson bezong, naar de plaats waar hij zijn ziel aan de duivel verkocht. Het is de muziek van Johnson, die Stephan al sinds zijn tienerjaren fascineert en die hij later tijdens zijn rondzwervingen in de Zuidelijke staten van Amerika verder ontdekte. Steve  begon solo, op akoestische gitaar en met een mondharmonica aan zijn muzikale reis, belandde in Berlijn, waar hij experimenteerde met elektronische muziek. Als hij terug naar Zwitserland trok verbleef hij even in Bern, maar vond in Frutingen zijn thuis, een job, een vrouw en… vormde er een band: Steve Hophead. De naam komt van een hoed met een hoppatroon, die hij graag draagt. Hij vond voor zijn band via Facebook Stephan Stuwi Aebersold, die lapsteel gitaar speelt. De andere bandleden zijn een vriend Orlando Demont (gitaar) en de ritme sectie: drummer Florian Hauri & bassist Benjamin Meichtry.

“Imobersteg’s teksten zijn zwijgzaam en precies geplaatst. In plaats van uitgestrekte verhalen te vertellen, onthullen ze stemmingen en individuele momenten die het leven van de songwriter hebben gevormd. De gitaren beuken zwaar op het fundament van bas en drums, en Aebersold’s lap steel opent het trappenhuis naar de hemel. Het is muziek rechtstreeks uit een soundtrack van een Amerikaanse roadmovie. Het enige verschil is dat er hier, net als in het Berner Oberland, altijd bochten zijn die om vertraging vragen…”

‘Steve Hophead’ (2022) werd in Oberland in de studio van Andreas Hunziker (ex toetsenist van Plüsch) op analoge tape zowat (verplicht) “live” opgenomen. Op de tracklist staan 10 originele songs, met een uitgesproken hoog roots rock gehalte. Dit kan je al horen op “Sleep Well Silence”, waarmee het album opent. Voor de liefhebbers van het Southern in Steve Hophead’s sound is er ook nog het dreigende “Deep Blue Red”, want “Blue Bird” is meer funky en op “Up and Down” rockt het vijftal stervig. Het frêle “Let the Life Grow Easy”, “From the Bottom to the Top”, “One Man Show”, “Empty Street” en “Golden Dome” zijn rustige aanstekelige ballades, die door Steve’s warme stem een extra cachet krijgen.

“Op het geslaagde titelloos debuutalbum van Steve Hophead is niet de perfectie, maar het samenspel belangrijk…” (ESC, Rootstime.be)

Eric Schuurmans

‘STEVE HOPHEAD’: tracklist: 01. Sleep Well Silence – 02. Let Me Feed Your Soul – 03. One Man Show – 04. Blue Bird – 05. From the Bottom to the Top – 06. Empty Street – 07. Golden Dome – 08. Deep Blue Red – 09. Up and Down - 10. Let the Life Grow Easy | Music/Lyrics: Stephan Imobersteg | Credits: Stephan Imobersteg: vocs, guitar / Orlando Demont: guitar / Florian Hauri: drums / Benjamin Meichtry: bass / Stephan Stuwi Aebersold: lapsteel guitar

Discography STEVE HOPHEAD: Steve Hophead [2022] |